1 осмас, -у, м. (спец.). Прасочванне растваральніка ў раствор скрозь напаўпранікальныя або раслінныя перапонкі, тканкі. 2 осмій, -ію, м. (спец.). Хімічны элемент, вельмі цвёрды метал плацінавай групы. || прым. осміевы, -ая, -ае.