81 ялавіна, -ы, ж. Зямля, не араная некалькі гадоў запар, аблога. || прым. ялавінны, -ая, -ае 82 ялавіца, -ы, мн. -ы, -віц, ж. Ялавая карова. 83 ялавічына, -ы, ж. Мяса каровы як ежа. || прым. ялавічны, -ая, -ае. 84 ялавы, -ая, -ае. 1. Пра самак сельскагаспадарчых жывёл: бясплодны, неаплоднены. Ялавая карова. 2. Пра скуру і вырабы з яе; са скуры маладой каровы. Ялавыя боты.… 85 ялаўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, ялавак, ж. Тое, што і ялавіца. 86 ялей, -ю, м. Аліўкавы алей, які выкарыстоўваецца ў царкоўным ужытку. || прым. ялейны, -ая, -ае. 87 ялік, -а, мн. -і, -аў, м. Невялікая шлюпка з адной ці дзвюма парамі вёсел. || прым. ялікавы, -ая, -ае і ялічны, -ая, -ае. 88 яліна, -ы, мн. -ы, ялін, ж. Высокая елка. 89 ялкавець, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ее; незак. Станавіцца ялкавым на смак. 90 ялкавы, -ая, -ае. Трохі ёлкі (пра тлушчы). Ялкавае сала. || наз. ялкавасць, -і, ж. 91 яловы гл. елка. 92 ялчаць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак. Псуючыся, станавіцца ёлкім (пра тлушчы). У цёплым месцы масла ялчае. || зак. з'ялчаць, -ае і паялчаць, -ае. 93 ям, -а, мн. -ы, -аў, м. Даўней: паштовая станцыя, дзе праезджыя мянялі коней. || прым. ямскі, -ая, -ое. Ямская хата (памяшканне такой станцыі). 94 яма, -ы, -мн. -ы, ям, ж. 1. Паглыбленне ў зямлі. Выкапаць яму. Памыйная я. Паветраная я. (перан.: участак у паветры, дзе самалёт рэзка зніжаецца, нібыта правальваецца).… 95 ямб, -а, м. Вершаваная двухскладовая стапа з націскам на другім складзе. || прым. ямбічны, -ая, -ае. Ямбічная стапа. 96 яміна, -ы, мн. -ы, ямін, ж. (разм.). Тое, што і яма (у 1 і 3 знач.). || памянш. ямінка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. 97 ямка, -і, ДМ ямцы, мн. -і, ямак, ж. 1. гл. яма. 2. Невялікае паглыбленне на чым-н., у чым-н. Ямкі на шчочках. 3. Ніша з боку прыпечка, куды заграбаюць жар,… 98 ямскі, -ая, -ое (уст.). 1. гл. ям. 2. Звязаны з перавозкай на конях пошты, грузаў і пасажыраў. Ямская тройка. 99 ямшчык, -а, мн. -і, -оў, м. Фурман на ямскіх конях. || прым. ямшчыцкі, -ая, -ае. 100 яна гл. ён.
