-
141
кулоскацца — пялёхацца.
Кулоскаіцца малы ў начоўках, як у той сажалцы. -
142
купа — торф.
Як купа ўзгарыцца, рады не дасі да восеньскіх дажджоў. -
143
купала — агонь, пажар.
Яны яму купалу зробілі - хата згарэла. -
144
купіла — грошы.
Купіць бы купіла, ды мала купіла маю. -
145
купіна — яміна, з якой выбралі купу (торф).
Усё балота ў купінах, і цвярозы ня пройдзіць, праваліцца. -
146
купчасціцца — разрастацца кронай.
Крушыннік купчасціцца, аж цень зялёны. -
147
куравод — пра пеўня й пра маладога хлопца, ласага на дзяўчат, пра завадзілу.
І куравод гэты ўжо дзевак прывёў. -
148
куракі — вушкі ў лапцях, куды ўдзявалі аборы (вяровачкі), каб забарсаць лапці.
Ідзеш балацявінай, курак за курак чапляецца. Лапці лыковыя, і куракі тарчаць. -
149
курая — гермафрадыт.
Андрэй так і астарэў, ня жэнячыся, відаць, ён курая. -
150
курган — дзялянка, участак.
Быў курган лесу, дык яго зрэзалі. -
151
курдупэпачка — маленькая асоба, як кнопачка.
Курдупэпачка такая, а яшчэ звысоку глядзіць. -
152
куросадзь — курасадня, месца, дзе куры садзяцца нанач.
Куры ўжо на куросадзі, а дурны пітух іх па двары шукаіць-гукаіць. -
153
курта — бясхвостая сучка, караткахвостая; яшчэ — верціхвостка.
Была ў суседа сучачка - курта, алі такая ласкавая. З гурту выбіраюць курту. -
154
куртач — конь без хваста.
У Піліпа быў конь куртач, алі такі порсткі. -
155
кусанік — надкусаны, недакусаны хлеб, пірог.
Мне чужых кусанікаў ня трэба. -
156
кусман — вялікаваты кавалак.
Гарэлкі кварту ды сала кусман - і я сабе пан. -
157
кутнік — крайні зуб; яшчэ — кватарант.
Толькі кутнікі яшчэ засталіся, а так у році вецер гуляіць. Яна кутнікаў набрала, на гэтым і жывець. -
158
кышнуць — прагнаць, папэндзіць.
Як кышну - дык разлятуцца, хто куды паспеіць. Як кышну, дык духу-паху твайго ня будзіць тут!
На запыт знайшлося 158 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць