-
21
латока, латавінка — нізіна, нізовіна.
У латоцы дасюль вада стаіць. -
22
лахаўка — балбатуха, пляткарка.
Бегаіць як лахаўка ды лахаіць языком скрозь. -
23
лахаць — плявузгаць, брахаць, казаць несусвецце; яшчэ — бегаць, насіцца.
Язык не на прывязі, дык і лахаіць ім абы-што. Пакуль усю вуліцу не аблахаіць, не супакоіцца. -
24
лахмонне — рыззё, лахманы.
Дымам смярдзіць ейная лахмоння. -
25
лаціна — жардзінка.
Лацінай ды па хрыбціне. -
26
лацно — лацьвей.
Лацно табе, у цябе ж такі мужык, ён з-пад сучкі яйцы ўкрадзіць. -
27
лашчавінка — ямінка, упадзінка.
А ў лашчавінцы баравік сядзіць. -
28
легцавік — легкавы аўтамабіль.
К ей цяпер без хвігі не да носу, зяць на легцавіку прыкаціў. -
29
лежня — ляжанне.
У яго ад лежні бакі паапухалі, лежань гэткі. -
30
лесаўцы — жыхары лясістай мясціны.
Лесаўцы ў лесі жывуць, як у цёплай хаці. -
31
лесюгі — густыя лясы.
У гэных лесюгах і чорт заблудзіць. -
32
леташняя — мінулагодняя.
На леташнюю вясну цыбуля згніла. -
33
летка — летняя пшаніца.
Ладны-ткі лапік леткі пасеялі, паглядзім, ці ўродзіць. -
34
лёк — расол з-пад селядцоў.
Хто есь бульбу з лёкам, той будзіць з клёкам. -
35
лёстачкі — салодкія словы, кампліменты.
Так і падпускаіць лёстачкі дзеўцы. -
36
лісіцы — лісічкі (грыбы).
Я за свае лісіцы нап'юся. Там соснік, а лісіцы па сосніку, па імху. -
37
лістаноска — паштарка.
Адна лістаноска прывяла яе к нам. -
38
літоўка — каса; яшчэ — пуня.
Цэлую лугавіну літоўкай за раніцу абсадзіў. Пуня-літоўка: дах на стаўбах. Толькі стаўбы й страха, а страха, як у пуні. Чатыры стаўбы, крэпкія такія. -
39
ліцвяк — літовец (летувіс).
Ліцвяку ўсё па баку. Нешта ў нас ліцвякоў не любілі. -
40
лішніца, лішэнь, лішак — збытак, лішняе.
Навошта мне лішніцу браць, бяру колькі паложана. Вярнуў сваё яшчэ з лішнём. І кійком аддзякаваў з лішаком.
На запыт знайшлося 66 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць