-
1
мядніца — вялікая міса.
Вазьмі мядніцу, абяры агрэст. -
2
мязджуліць, змязджуліць, размяджуліць — таўчы, патаўчы, пакрышыць.
У мажджэрцы (ступцы) змязджуліў часнык. На магільніку соснік вырас, каб гахнула сасна, дык усё б размяжджуліла. -
3
мяздра — мякаць.
Яблычны сок з мяздрой налілі ў слоікі. -
4
мякануць — ударыць, уперыць.
Як мякануў у плечы, дык аж мне дух зацяло. -
5
мякаш — сярэдзіна ў бохану, мякота.
Я мякаш выразала. Кажны к сабе мякашом, а к чужому коркай. -
6
мякіннік — праснак з мякіны.
Даўней мякіннік возьміш, і то добра. -
7
мякоць — мякаць.
Мяса прынесла маладзіца - адна мякоць. -
8
мякуха — далікатная трава.
Пашла нажала мякухі, пасекла свінням. Мякуха дужа мяккая, зялёненькая, калі дробненькая (тлумачыла мама). -
9
мялга — драбяза, малеча.
Акуні й тыя мялга такая. -
10
мяліна — вялае, маларухомае.
У яго рука жывая, а ёсь такая: возьміш яе, а яна як мяліна. -
11
мяліца — прылада мяць лён; яшчэ — нязграбнае, няўклюднае.
Над мяліцай як настоішся, дык спіна колам зробіцца. Расступіся, зямля-маці, // Выйшла мяліца гуляці! -
12
мяншак — меншы сын.
Сынок, яе мяншак, падрос за лета. -
13
мярзлячча — мёрзлае.
Зіма, каровы мярзлячча ядуць, мерзлякі ўсякія. -
14
мярлог — бярлог; яшчэ — пра раскіданую пасцель.
Лёг мядзведзь у мярлог ды лапу смокчаць. Прыбяры свой мярлог - тут блохі ногі паламаюць. -
15
мярлы, мярліна — нягеглы, затарможаны; яшчэ — нешта недаваранае, недапечанае.
Як народзіцца мярліна, дык хоць ты яму маланкамі ў пяткі бі. Сягоння, як на тое, і бульба мярлая, і бліны мярлыя. -
16
мярнік — мерная пасудзіна.
Мерніком зручна малако мерыць. -
17
мясёж — бойка, звада.
Усе ў бойку кінуліся, і такі мясёж пачаўся!
(Ад мясіць - біць; тут і мяса.) -
18
мясцерыцца — прымервацца, ладзіць месца.
Глядзі ты, і ён ужо тут мясцерыцца. -
19
мясюга — цяжкое мяса, многа мяса.
Мясюгі такія - не падняць. -
20
мяцельнік — хто робіць мётлы.
Учора мяцельнік мётлы прадаваў, і я купіла свежую.
На запыт знайшлося 20 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць