-
1
шавера, шаць — зброд.
Уся шавера зватажылася з'усюль. Адна шаць кругом, звяліся людзі. -
2
шавыр-шавыр — ісці, шоргаючы нагамі (гукаперайманне).
Дзед шавыр-шавыр і прыклыпаў к вечару дахаты. -
3
шал — вясёлы настрой, дуронасць, неадуманасць.
На яго сягоння шал напаў, ніяк ня можаць суцішыцца. -
4
шалах — будан.
Вышлі на баравіну - шалахі стаяць. -
5
шалды-валды, шавель-шавель — ісці валюхаючыся, спяшаючыся (гукаперайманне).
Яна шалды-валды (шавель-шавель) й прывалачэцца, дзе гарэлкай пахніць. -
6
шалманка — забягалаўка, піўніца.
У шалманкі гэты, дзе гарэлка, ходзюць піць. -
7
шалуды — парша.
Кошку памыць трэба, а то заводзяцца шалуды. -
8
шалых — шусь, нырк (гукаперайманне).
А лісіца шалых у сваю норку. -
9
шаля-валя — працаваць з неахвотай, ленавацца.
Кажны хочаць, каб пражыць балмаччу, ня робячы, шаля-валя, а другі, як з тапара, каторы робіць ад шчырасці. -
10
шамшэць — шамацець.
Сухое лісце пад нагамі шамшыць. -
11
шанавіты — пашанлівы, паважаны.
Шанавітаму гаспадару ўсе дзверы адчынены. -
12
шанасць — увага, дагляд.
Увесь свой век у шанасці зжыў. Шанась такая, як воўк кабылу шанаваў. -
13
шапкаваць — здымаць перад некім шапку, запабягаць.
Не варты ён таго, каб перад ім шапкавалі. -
14
шапортацца — ціха варушыцца, красціся.
Чую, нехта шапортаіцца ў палым лісці, аж гэта вожык. -
15
шапярнуць — шапнуць, падказаць цішком.
Нехта ім шапярнуў, што пачынаецца аблава. -
16
шарахаўка — спалох.
Напала на яго шарахаўка, што свайго ценю баяцца пачаў. -
17
шарахнуцца, шархануцца — варухнуцца, памкнуцца.
Тут ні ступі, ні шарахніся, як у няволі якой жывеш. -
18
шаргункі — бомы, званочкі.
Конь наўскапыта, а шаргункі пад дугою аж заходзяцца ад смеху. -
19
шароцце — рабацінне.
Увесь у шароцці - вачэй не відаць. -
20
шарсцень — шэршань.
Не ўцякай, дзядулька-шарсцень, // Не турбуй бабіных касцей.
На запыт знайшлося 76 артыкулаў
Паведаміць пра недакладнасьць