1 малако, белая пажыўная вадкасць, якая выдзяляецца залозамі самак жывёл для выкормлівання дзяцей; семявая вадкасць у самцоў рыбы. малако ў жывёл: малако н. —… 2 матылёк, насякомае з дзвюма парамі крылаў, пакрытых пылком рознага колеру, ад якога залежыць іх афарбоўка. матылёк м., матыль м. — паўдн.-зах. д., сярэд.-бел.… 3 меркетаць, знаходзіцца ў стане цечкі (пра авечку). меркетаць незак. — Воран., Пух., Петр., Маз. (АЛА, ЛАБНГ, З нар. сл.), меркатаць незак. — Смал. (АЛА), меркітаць… 4 мінога, невялікая рыбападобная жывёліна з целам шэрага колеру без лускі, формай нагадвае чарвяка і жыве ў рэчках на дне, закапаўшыся ў чысты пясок. вугрыца ж.,… 5 мірон, буйная рыба з доўгім цыліндрычным целам зеленавата-жоўтага колеру, пакрытым луской, з вусамі пад рылам; жыве ў рэках у мясцінах з хуткім цячэннем, трымаючыся… 6 моль, вельмі малы матылёк атрада лускакрылых, вусень якога нішчыць шарсцяныя тканіны, збожжа і інш. моль ж. — агульн. (СПЗБ, Янкоўскі, Бялькевіч), моля ж.… 7 мошка (у мностве), маленькае двухкрылае насякомае, вельмі назойлівае. мошка ж. — агульн. (ТС, Бялькевіч, Мат. апыт.), машка ж. — Віл., Лід., Гарадз., Мсцісл.,… 8 мурашка, невялікае насякомае атрада перапончатакрылых, якое жыве вялікімі калоніямі. мурашка ж. — агульн. (АЛА, СПЗБ, Бялькевіч, Каспяровіч, Насовіч), муравей… 9 мурашнік, надземная частка жытла мурашак у выглядзе кучы, капца зямлі, лісцяў і г.д. мурашнік м. — зах. з., спарадычна агульн. (ЛАБНГ, АЛА, СПЗБ, Станкевіч), муражнік… 10 муха, шырока распаўсюджанае двухкрылае насякомае, якое часта з'яўляецца пераносчыкам узбуджальнікаў інфекцыйных хвароб. муха ж. — агульн. (АЛА, СПЗБ, Бялькевіч),… 11 мыса, пярэдняя частка галавы ў коней, кароў і інш. мыса (муса, міса) ж. — усх.-пал. р., а таксама Ваўк., Саліг., Слуц., Кобр., Драг. (ЛАБНГ, ЛП, ТС, ЖС, НЛ,… 12 мыш, невялікі грызун, звычайна шэрага колеру, з вострай мордачкай і доўгім тонкім хвастом. мыш ж., мышка ж. памянш. — агульн. (АЛА, СПЗБ, Бялькевіч), мыша… 13 мышыны мышыны прым. — асн. мас. г. (Мат. апыт.), мышшы прым. — Мёр., Берасц., Драг. (Мат. апыт.), мышачы прым. — Воран., Слаўг. (Юрчанка, Мат. апыт.), мышачы… 14 мядзведжы мядзведжы прым. — паўдн. р. (Мат. апыт.), мядзвежжы прым. — усх.-маг. р. (Мат. апыт.), медзвядзёвы прым., медзвядзёў прым. — паўн.-зах. з., зах.-пал.… 15 мядзведзь, вялікая драпежная жывёліна з густой поўсцю і тоўстымі нагамі. мядзведзь м. — агульн. (АЛА, СПЗБ, Мат. Маг., Бялькевіч), вядзмедзь м., вядзмедзька м.… 16 мядзведка, насякомае з тоўстым целам, пакрытым кароткімі мяккімі валаскамі, жыве ў зямлі і з'яўляецца шкоднікам сельскагаспадарчых культур. мядзведка ж. — Старадарож.… 17 мядзянка (вераценніца), неядавітая змяя шэрага, шэра-бурага або медна-чырвонага колеру; бязногая яшчарка буравата-шэрага колеру з цвёрдай гладкай луской на целе.… 18 мянтуз, драпежная рыба, якая жыве ў халодных чыстых рэках і азёрах, трымаючыся на дне сярод камянёў і карчоў, з круглаватым падоўжаным целам з шэрай зеленаватай… 19 мяўкаць (пра катоў) мяўкаць (м'яўкаць, мняўкаць), мяўчаць (м'яўчаць, мняўчаць) незак. — агульн. (ДАБМ, АЛА, СПЗБ, Насовіч, Мат. апыт.), няўкаць (няўчыць) незак.…