1 гагатаць (пра гусей) гагаць незак., гагатаць незак. — агульн., акрамя ўсх.-пал. р., Слуц. р. і Гом. р. (ЛАБНГ, Янкова, Мат. апыт.), гагуцець незак. — Кам. (ЛАБНГ),… 2 гадзюка, ядавітая змяя шэрага або буравата-шэрага колеру з цёмнай зігзагападобнай паласой уздоўж. спіны. гадзюка ж. — агульн. (ЛАБНГ, АЛА, СПЗБ, Насовіч), гадзюга… 3 гайня, зграя ваўкоў і сабак. гайня ж. — паўдн.-зах. д., сярэд.-бел. г., спарадычна паўн.-усх. д. (ЛАБНГ, СПЗБ, СЦБ, З нар. сл.), гойня ж. — Жытк. (ЛАБНГ), гайня… 4 гайняваць, знаходзіцца ў стане цечкі. пра ваўкоў: гайняваць незак. — цэнтр. з. (ЛАБНГ, СПЗБ), ганьяваць незак. — Іўеў. (ЛАБНГ), ганняваць незак. — Асіп., Светлаг.,… 5 галавень, буйная рыба з шырокай патоўшчанай галавой і спіной, амаль круглым тулавам, пакрытым буйной жаўтавата-серабрыстай луской, з аранжавымі буйнымі плаўнікамі… 6 галка, аселая сярэдняй велічыні птушка сямейства крумкачовых з чорным апярэннем цела і шэрым - шыі і галавы. галка ж. — агульн., за выключэннем паўн.-зах. з.… 7 гаркушка (гальян, гарчак), невялікая рыбка з вераценападобным целам стракатай зеленавата-залацістай афарбоўкі па баках, жыве ў крынічных, чыстых рачулках. гаркуша… 8 гарнастай, пушны драпежны звярок, які зімой мае белае футра з чорным кончыкам хваста. гарнастай м. — агульн. (Бялькевіч, Мат. апыт.), чарнахвосцік м. — Стол. (ТС),… 9 гізаваць (пра кароў, цялят), імкліва бегаць, ратуючыся ад укусаў насякомых. гізаваць незак. — паўн.-зах. з., а таксама Слаўг., Маз., Лельч. (ЛАБНГ, СПЗБ, СЦБ,… 10 гліст, чарвяк, які паразітуе ў арганізме чалавека або жывёлы. гліст м. — Жытк., Леп., Старадарож. (ТС, Мат. апыт.), рабак м. — зах. з., а таксама цэнтр. з.… 11 глушэц, лясная буйная птушка сямейства цецерукоў з пярэстым апярэннем. глушэц м. — віц.-маг. г., усх.-пал. р. (СПЗБ, ЛП, ПБ, Бялькевіч, Насовіч, Янкоўскі, Станкевіч),… 12 гняздо жытло птушак: гняздо н. — агульн., акрамя ўсх.-пал. р. (ЛАБНГ, СПЗБ, Мат. апыт.), няздо н. — Драг. (ЛАБНГ), мяздо н. — Гарадз. (СПЗБ), кубло н., кубелца… 13 голуб, птушка сярэдняй велічыні з пераважна шызым розных адценняў апярэннем. голуб м. — агульн., за выключэннем паўн.-зах. з. (ЛАБНГ, АЛА, Бялькевіч), галуб… 14 горла (стрававод), храстковая трубка, якая змяшчаецца ў пярэдняй частцы шыі і з'яўляецца пачаткам стрававода і дыхальных шляхоў. горла н. — агульн. (ЛАБНГ,… 15 грак, пералётная птушка, падобная да вароны, з чорным бліскучым апярэннем. грак м. — асн. мас. г. (СПЗБ, ЛП, Бялькевіч, Шатэрнік, Дабравольскі, Каспяровіч,… 16 грудзі, пярэдняя частка тулава ад шыі да жывата. грудзі мн. — агульн. (Мат. апыт.); грудзі ў каня: персці мн. — Верхнядзв., Мсцісл., Петр. (З нар. сл., Шаталава,… 17 грыва, доўгія валасы на шыі некаторых жывёл. грыва ж. — агульн. (СПЗБ, Н. сл-сць, Мат. Гарадз., Шатэрнік), гагавіца ж. — Маст. (Мат. Гарадз.). 18 грэбень, мясістая нарасць на галаве некаторых птушак. грэбень м., грабень м. — Дзятл. (ЛАБНГ), грабушок м. — Мсцісл., Лельч., Хоц. (ЛАБНГ), шышка ж. — усх.-маг.… 19 губы, рухомы край рота ў жывёл. губы мн. — агульн. (Мат. апыт.), прыхі мн. — Бар., Лях., Пін. (СПЗБ). 20 гукацца, знаходзіцца ў стане цечкі (пра свінню). гукацца незак. — сл.-маз. г., Мен. р., а таксама спарадычна зах.-пал. г. (АЛА, ЛАБНГ, СЦБ, Янкоўскі, З нар. сл.,…