бойка2, -і, ДМ -йцы; Р мн. боек; ж. Сварка, сутычка з узаемнымі пабоямі; бой. Хацелася сваімі вачамі пабачыць тыя месцы, дзе не так даўно ішла такая бойка, якой яшчэ не ведаў свет. Кулакоўскі.
// перан. Змаганне, барацьба з чым-н., за што-н. Трактары — гэта коні сталёвай хады — выйшлі ў бойку змагацца з нягодай. Хведаровіч.

Паведаміць пра недакладнасьць