дранкуля, -і, ж. Крупная охотничья дробь.

Набіты сямю дранкулямі рэвальвер кольт - пры боку. Гартны. У стрэльбы свае забіваюць дранкулі, каб звера глушыць. Куляшоў. На мядзведзя ісці можна. Сам загнаў дранкулю. Грамовіч.

Паведаміць пра недакладнасьць