1 вейкі, гл. вока 2 вернік, чалавек, які прызнае існаванне Бога, належыць да вядомага веравызнання. багабойлівы прым. — мясц. (Насовіч, Станкевіч), багамаленны прым. 'набожны' —… 3 ветлівы, ласкавы, далікатны, прыветлівы, выхаваны. ветлы прым. — Віц. р., Стол., Жытк. (ТС, Каспяровіч), прыветны прым. — Віц. р., Лоеў., Чач. (Каспяровіч, Станкевіч,… 4 ветраны, легкадумны, непастаянны ў меркаваннях і перакананнях. ветрагон м., ветрагоннік м., ветранік м., ветранніца ж., вецер м. — Мсцісл. (Юрчанка), махла м.… 5 веяльшчык, той, хто вее збожжа або працуе пры веялцы. веяннік м., веянніца ж. — Мсцісл. (Юрчанка), архаваннік м. — Зэльв. (Сцяцко), ветраннік м., ветранніца ж.…