гукнуць сов.
1. позвать, кликнуть, подозвать; окрикнуть, окликнуть;
2. крикнуть;
3. аукнуть;
◊ як ~неш, так і адгукнецца посл. как аукнется, так и откликнется

гул (род. гулу) м. гул

гулец, -льца м., разг. игрок

гулі, -яў ед. нет, разг.
1. гулянье ср., забава ж.;
пайсці на г. пойти на гулянье;
2. (праздное времяпрепровождение) безделье ср.

гулка нареч. гулко

гулкасць ж. гулкость

гулкі гулкий

гулліва нареч. игриво

гуллівасць ж. игривость

гуллівы игривый

гульба ж., прост. гульба

гульбішча ср., прост. гульбище

гульдэн м. (денежная единица) гульден

гульма: г. гуляць пребывать в праздности, бездельничать

гульнуць сов., однокр., разг. гульнуть

гульня ж., в разн. знач. игра;
гульні для дзяцей игры для детей;
г. ў шахматы игра в шахматы;
г. ў велікадушнасць игра в великодушие;
○ алімпійскія гульні олимпийские игры;
◊ г. з агнём игра с огнём;
г. ў жмуркі игра в жмурки;
небяспечная г. опасная игра;
г. слоў игра слов;
г. прыроды игра природы;
рабіць вясёлую міну пры дрэннай гульні погов. делать весёлую мину при плохой игре;
г. (не) варта свечак игра (не) стоит свеч

гульнявы игровой

гульнятэка ж. игротека

гультаіна м. и ж., разг., груб. (о мужчине) лентяй м., лодырь м.; (о женщине) лентяйка ж.

гультай, -тая м. лентяй, лодырь, бездельник