карапунька — караценькі, маленечкі.
Малец недалужны быў, такі карапунька.

каратэлька — гатунак морквы.
Ляху каратэлькі пасадзіла, яе добра ў капусту крышыць.

караўка — каравая, брудная, каляная ад гразі анучка.
Здымі гэтую караўку - пасцялі чысты настольнік.

карбунец — карбункул, скула.
Каб на цябе карбунец сеў!

карміна — корм.
Карміны гэтай можна было нанасіць на ўсю зіму.

карнавухі — з кароткімі вушамі.
У карнавухага сабакі дарогу пытацца.

карнаты — без хваста.
Сабака ты карнаты.

каровіна — ялавічына.
Тут давалі нейкую каровіну, а там адны рэбры.

каруза — прыставала, надаеднік.
Як прычэпіцца да каго каруза, не адстаніць. Такая каруза як смала прыстаніць - не адчапіцца.

кархавінне — жабіна нераставанне, жабурынне.
Поўная сажалка кархавіння.

карчанець — зябнуць, слаба гнуцца (пра рукі).
У проламцы лайно палашчу, рукі карчанеюць, нічога не ўзяць імі.

карыкатурыцца — вычварацца.
Што ты карыкатурышся, ты й так не красунчык.

карына — кавалак кары.
З моцнай карыны можна й падэшвы зробіць.

карэлая — брудная.
Карэлую сарочку надзеў і хварсіць. Ідзі чыста, не йдзі карэла, ненавіджу мужыкоў, якія карэлыя ходзюць.

карэлікі — брудная вопратка.
Абрыдла мне ягоныя карэлікі мыць, вечна п'яны, у лужынах качаецца, як парсюк.

карэннік — кошык з каранёў.
У карэнніку добра бульбу насіць - трывалы.

касавільна — кассё.
Так улёг касіць, аж касавільна трашчыць.

касмаўка — невялічкі ахапачак.
Касмаўку сена пад паху - і дахаты.

касурыцца — хмурыцца, хмарыцца.
Дождж, можа, і будзіць, з раніцы касурылася.

касцёр — града дроў.
Складзі дровы ў касцёр, хай ня мокнуць.