Патагеннасць вірусаў, відавая патэнцыяльная здольнасць вірусаў выклікаць інфекцыйны працэс у сваіх гаспадароў. Кантралюецца, як правіла, некалькімі генамі, якія забяспечваюць прымацаванне вірыёна да клеткі, пранікненне яго ў цытаплазму клеткі, блакаду клетачнага генома, сінтэз кампанентаў віруса, выхад новай генерацыі вірусаў з клеткі, які ў большасці выпадкаў прыводзіць да лізісу клеткі. Гібель інфіцыраванай вірусам клеткі можа наступіць таксама ў выніку індукцыі імуннага адказу з утварэннем цытатаксічных лімфацытаў і антыцел. Патагеннасць таксама праяўляецца ў таксічным уздзеянні вірыёнаў.
