Нарадзіўся 12.10.1884 у в. Лінгі Ашмянскага павета Віленскай губ. Паходзіў з сялянскай сям'і: бацькі - Філіп і Ганна (з дому Стэфановічаў) Буклярэвічы. Вучыўся ў гарадской 2-класнай навучальні пры Віленскім настаўніцкім інстытуце, якое паспяхова скончыў у чэрвені 1901 г. У 1-й Віленскай мужчынскай гімназіі здаў экзамен на званне аптэкарскага вучня. З 1904 г. - у Віленскай духоўнай каталіцкай семінарыі. Пасвячоны ў святары ў 1908 г. У гэтым жа годзе распачаў душпастырскую дзейнасць, працаваў адміністратарам у парафіі Нараўка Сакольскага павета. З 1917 г. - адміністратар у мястэчку Іказнь Дзісенскага павета. Займаўся беларускай культурна-асветнай дзейнасцю, адкрываў беларускія школы. Прымаў удзел у з'ездзе каталіцкага духавенства Дзісенскага дэканата (06-07.08.1918), які выказаўся за шырокае адкрыццё ў дэканаце беларускіх школ «з мовай навучання беларускай». Удзельнікі з'езда падкрэслілі і той факт, што «абшар дзейнасьці Каталіцкай дэмакрацыі ў дэканаце ёсьць беларускі». У час ваенных падзей 1919 г. выступіў супраць бальшавіцкіх улад. За антыбальшавіцкую дзейнасць 27.06.1919 асуджаны на смерць. Расстраляны ў в. Бігосава на Віцебшчыне. Урачыста перапахаваны 24.03.1920 у Іказні.
Літ.: LMABRS, ф. 318, каталог «Б»; ЦНБ, ф. 5, воп. 1, спр. 1; Directorium... Vilnensi; PSB, III; Stankiewicz A., 1929; Dzwonkowski R., 1998.
