Вярсоцкі Янка (1888-1937), каталіцкі святар заходняга абраду, удзельнік беларускага хрысціянскага руху 20 ст., душпастыр.

Нарадзіўся 17.02.1888 у мястэчку Гальшаны Віленскай губ. Паходзіў з сялянскай сям'і беларусаў-католікаў: бацькі - Янка і Ганна (з дому Сініцкіх) Вярсоцкія. Вучыўся ў Ашмянскай гарадской 3-класнай навучальні (1904-1908). Пасля яе заканчэння паспяхова вытрымаў экзамен на званне аптэкарскага вучня пры экзаменацыйнай камісіі Пецярбургскай навучальнай акругі (06.04.1909). У 1910-1915 гг. вучыўся ў Магілеўскай духоўнай каталіцкай семінарыі ў Пецярбургу, дзе наведваў культурна-асветны гурток беларускіх студэнтаў-клерыкаў. У 1915 г. пасвячоны ў святары. Працаваў вікарыем парафіі св. Тройцы ў Менску і Смаленску. З беларускім нацыянальна-рэлігійным рухам звязаны з часоў вучобы ў Пецярбургу. У Менску ўдзельнічаў ў працы 1-га з'езда беларускіх каталіцкіх святароў (24-25.05.1917) і прысутнічаў на Ўсебеларускім кангрэсе ў снежні 1917 г. Сябра саюза ксяндзоў-беларусаў. З 1919 г. - адміністратар парафіі Забялы Дрыса-Себежскага дэканата Віцебскай губ. Арыштаваны 08.08.1927 органамі савецкай бяспекі. Абвінавачаны ў антысавецкай дзейнасці. Асуджаны на тры гады лагераў. З 01.01.1928 - на Салаўках. Пасля заканчэння тэрміну зняволення зноў арыштаваны і высланы ў г. Алма-Ата (Казахстан). У высылцы прыгавораны да вышэйшай меры пакарання (11.12.1937). Расстраляны 22.12.1937 у турме НКУС Алма-Аты.

Літ.: РГИА, ф. 826, воп. 1, спр. 2169а; Directorium... Mohiloviensi; Elenchus... Mohiloviensis; Усходняя Беларусь; Chryścijanskaja Dumka. 1934. № 4, 11; 1936. № 8; Stankievič A., 1939; Dzwonkowski R., 1998.

Паведаміць пра недакладнасьць