Нарадзіўся 20.12.1890 у г. Саколка Гарадзенскай губ. Паходзіў з мяшчанскай сям'і: бацькі - Дамінік і Зузанна (з дому Станіслаўчыкаў) Дашуты. У 1905-1910 гг. вучыўся ў Сакольскай гарадской 4-класнай навучальні. Пасля паспяховага яе заканчэння паступіў у Віленскую духоўную каталіцкую семінарыю (1911). На правах сябра ўваходзіў у гурток беларусаў-семінарыстаў. Пасвячоны ў святары 26.05.1918. Душпастырскую дзейнасць распачаў на пасадзе вікарыя ў парафіі Дабжынаў Беластоцкага дэканата. З дазволу біскупа Ю.Матулявічуса вучыўся ў Люблінскім каталіцкім універсітэце (з 1921). З 1925 г. - у ордэне айцоў марыянаў у Друі. Пасля навіцыяту выехаў на далейшую вучобу ў Рым, дзе праз год абараніў доктарскую дысертацыю па кананічным праве. Напрыканцы 1927 г. вярнуўся ў Друю. Прымаў удзел у заходнебеларускім рэлігійным і культурна-асветным жыцці міжваеннага дваццацігоддзя. Выступаў за шырокае ўжыванне беларускай мовы ў беларускіх каталіцкіх парафіях. Праследаваўся польскімі свецкімі ўладамі. 23.06.1938 дэпартаваны паліцыяй з друйскага кляштару. Пэўны час жыў у польскім марыянскім кляштары ў мясцовасці Скужэц каля Седльцаў. У гады Другой сусветнай вайны жыў у Польшчы. Займаўся душпастырскай дзейнасцю ў кляштарах у Грудзёндзу, Улацлаўку. Падтрымліваў кантакты з беларускім асяродкам айцоў марыянаў у Лондане. Памёр 09.09.1966 ва Ўлацлаўку. Пахаваны ў Варшаве.
Літ.: LMABRS, ф. 318, каталог «Д»; Directorium... Vilnensi; Stankiewicz A., 1929.
