Дзекуць-Малей Лукаш (1888-1955), пратэстанцкі святар, прэсвітэр, рэлігійны і культурна-грамадскі дзеяч, біблеіст, педагог, мецэнат і выдавец, перакладчык рэлігійнай літаратуры.

Нарадзіўся 01.10.1888 у Гарадзенскай губ. Паходзіў з пратэстанцкай сям'і Мікалая Дзекуця-Малея. Вучыўся на Першых беларускіх настаўніцкіх курсах у Вільні (1913). Працаваў настаўнікам. Служыў у расейскай арміі ў Беластоку, дзе пазнаёміўся з вернікамі царквы баптыстаў. З 1910 г. звязаны з пратэстанцкім рухам. Пэўны час жыў у Пецярбургу, дзе на працягу двух гадоў наведваў біблейскія курсы. У 1918 г. браў удзел у працы Беларускага сялянскага з'езда ў Горадні, на якім быў абраны ў Гарадзенскую павятовую раду і Арганізацыйны камітэт па скліканні Краёвага беларускага з'езда Гарадзеншчыны. 13.02.1919 арыштаваны польскімі вайсковымі ўладамі і пазней вызвалены. Адзін з арганізатараў «Грамады беларускай моладзі ў Горадні». Улетку 1919 г. - кіраўнік Гарадзенскай цэнтральнай беларускай вучыцельскай рады. З 1920 г. - адзін з лідэраў Беларускага нацыянальнага камітэта і старшыня Беларускай школьнай рады ў Горадні. У ліпені-верасні таго ж года - на пасадзе камісара сацыяльнага забеспячэння Гарадзенскага рэўкома. Да пачатку 1920-х гадоў вёў святарскую дзейнасць. Быў пратэстанцкім прапаведнікам у Берасці. У 1920-1924 гг. пераклаў з польскай і расейскай моў на беларускую 17 рэлігійных брашур. Сумесна з А.Луцкевічам пераклаў і выдаў на беларускай мове «Новы Запавет і Псальмы» (Гельсінгфорс, 1931). У міжваеннае дваццацігоддзе шырока вёў нацыянальна-культурную, рэлігійную і дабрачынную дзейнасць у Заходняй Беларусі. У снежні 1927 г. адкрыў малітоўны дом, пры якім арганізаваў кравецкія і пчалярскія курсы. Пазней там жа адчыніў дзіцячы прытулак і нядзельную школу. З прыходам Чырвонай Арміі ў Беларусь праследаваўся савецкімі ўладамі. Арыштаваны 19.06.1941 г. органамі бяспекі. Знаходзіўся ў камеры для «смяротнікаў». У гады Другой сусветнай вайны жыў на бацькаўшчыне. Вёў святарскую дзейнасць, займаўся перакладамі. Выдаў у Менску ў 1942 г. малітоўнік на беларускай мове. Напрыканцы вайны пакінуў Беларусь. З 2-й паловы 1940-х гадоў жыў у Гданьску (Польшча). Служыў прэсвітэрам у пратэстанцкай царкве. Памёр 20.01.1955 у Гданьску.

Літ.: ЦНБ, ф. 5, воп. 1, спр. 1; Божым шляхам (Лондан). 1975. № 1-2; ЭГБ, III; Архівы БНР.

Паведаміць пра недакладнасьць