Пятроўскі Ян (нар. 1905), пратэстанцкі прапаведнік, рэлігійны і культурна-грамадскі дзеяч міжваеннага дваццацігоддзя ў Заходняй Беларусі і ў эміграцыі, публіцыст, выдавец, рэдактар, пісьменнік і перакладчык.

Нарадзіўся 27.01.1905 у г. Слуцак Менскай губ. Паходзіць з сям'і беларусаў: бацькі - Дзям'ян і Юл'яна Пятроўскія. З беларускім культурна-грамадскім рухам звязаны з 1920-х гадоў. Падтрымліваў шырокія кантакты з вучнёўскай моладдзю Віленскай беларускай гімназіі. Прыхільнік Беларускай сялянска-работніцкай грамады. У 1927-1928 гг. меў намер выехаць у Савецкую Беларусь, аднак пазней адмовіўся ад яго. Служыў у польскім войску. Пад час вайсковай службы пазнаёміўся з сябрамі царквы метадыстаў. Напрыканцы 1920-х гадоў увайшоў на правах сябра ў пратэстанцкае рэлігійнае брацтва. Вучыўся ў біблейскай школе метадыстаў у мясцовасці Кларысава. З 16.03.1932 жыў у мястэчку Дзярэчын Слонімскага павета. Ініцыятар і арганізатар выдання на беларускай мове пратэстанцкага грамадска-рэлігійнага і літаратурнага часопіса «Сьветач Хрыстусовае навукі» (23.08.1935). У часопісе выконваў функцыі выдаўца і рэдактара. У канцы Другой сусветнай вайны выехаў у Аўстрыю. З 1953 г. - у ЗША. У эміграцыі ўзнавіў выданне евангельска-баптысцкага часопіса «Сьветач Хрыстовае навукі». Разам з жонкай Аліцыяй 09.12.1976 у г. Гейнсвіл (штат Фларыда) заснаваў Беларускі харытатыўна-адукацыйны фонд, мэтай якога стала «дапамога беларусаведным даследаванням і публікацыя матэрыялаў на беларускія тэмы». Пераклаў на беларускую мову і выдаў 7 тамоў выбраных твораў старажытнагрэчаскага філосафа Платона. Падрыхтаваў і выдаў класічны «Грэцка-беларускі слоўнік». Аўтар «Мемуараў» (т. 1-3, Гейнсвіл, 1983-1997). Адзін з пачынальнікаў беларускага евангельска-баптысцкага руху ў ЗША.

Літ.: LCVA, ф. 51, воп. 7, спр. 746; Кіпель В.; Пятроўскі Я.; Веснік БДУ (Менск). 1997. № 1.

Паведаміць пра недакладнасьць