Рыжы-Рыскі Ўладзіслаў (1025-1978), каталіцкі артадаксальны святар, доктар тэалогіі, грамадска-культурны і рэлігійны дзеяч, удзельнік беларускага хрысціянскага руху ў эміграцыі, заснавальнік і тэарэтык беларускай артадаксальнай каталіцкай царквы, вучоны, тэолаг, педагог, выдавец, паэт. У беларускім эмігранцкім перыядычным друку выступаў пад псеўданімам У.Сноп.

Нарадзіўся на Віленшчыне(?). Паходзіў з сям'і беларусаў-католікаў. Беларускую нацыянальна-рэлігійную дзейнасць пачаў на Глыбоччыне. Прымаў удзел у арганізацыі касцельнага хору ў Глыбокім. Працаваў настаўнікам. У гады Другой сусветнай вайны - дзеяч Беларускай народнай самапомачы ў Глыбоцкай акрузе. З 1943 г.(?) жыў у Менску. Быў прызначаны сакратаром аддзела моладзі Беларускай цэнтральнай рады. Пазней перайшоў у аддзел прапаганды Беларускай краёвай абароны. Сябра Беларускай незалежніцкай партыі. З 1944 г. - у эміграцыі. Спачатку жыў у Германіі. З 2-й паловы 1940-х гадоў - у Бельгіі. Адзін з ініцыятараў стварэння і старшыня Саюза беларусаў у Бельгіі (з 1946). Прымаў удзел у арганізацыі беларускага студэнцкага саюза ў Лёвенскім каталіцкім універсітэце. Адзін з заснавальнікаў і рэдактараў эмігранцкага перыядычнага выдання «Беларуская Праўда» (1946-1947). На пачатку 1950-х гадоў знаходзіўся ў Рыме. Вучыўся ў ватыканскім тэалагічным інстытуце «Russicum». За арганізацыю беларускага гуртка і грамадскую дзейнасць выключаны з ліку студэнтаў. Пэўны час жыў у Гішпаніі. Адзін з арганізатараў беларускага студэнцкага саюза ў Мадрыдскім універсітэце. У Мадрыдзе выдаваў часопіс «Беларускі прапаведнік». Прыкладаў намаганні па арганізацыі беларускіх праграм на Гішпанскім радыё. З 2-й паловы 1950-х гадоў у ЗША. Вучыўся ў Прынстанскім універсітэце, дзе абараніў доктарскую дысертацыю па тэалогіі. Працаваў выкладчыкам у гэтым жа ўніверсітэце. Ініцыятар і адзін з заснавальнікаў Інтэрнацыянальнага Інстытута Беларусаведы св. Ефрасінні Полацкай «Беларусікум» і Інстытута Льва Сапегі (Гішпанія-ЗША). Выкладаў у Жэнеўскім каледжы ў Пенсільваніі. У 1968 г. арганізаваў універсітэт народаў Амерыкі ў ЗША. Заснавальнік і тэарэтык беларускага артадаксальнага каталіцкага руху ў эміграцыі і «місійнай Старакаталіцкай Субожні». Са студзеня 1960 г. ўсклаў на сябе абавязкі апостальскага візітатара для беларусаў-католікаў. Праводзіў арганізацыйна-адміністрацыйную дзейнасць па стварэнні і функцыянаванні беларускай артадаксальнай каталіцкай царквы як альтэрнатывы Апостальскаму пасаду ў Рыме і «экспансіі польскага каталіцызму». Аўтар рэлігійна-філасофскіх прац «Чалавек у гісторыі», «Матэрыялістычнае талкаваньне гісторыі», «Выклад інстытуцыі хрысьціянскай рэлігіі Яна Кальвіна». Тэалагічна-філасофскую дактрыну і сутнасць беларускага артадаксальнага каталіцызму выклаў у працы «Веравызнаньне беларускай хрысьціянскай Артадаксальна-Каталіцкай Субожні». Рэдагаваў і выдаваў рэлігійны часопіс «Беларускі каталік». Супрацоўнічаў з беларускім эмігранцкім друкам («Беларускі голас», «Баявая Ўскалось» і інш.). Сябра літаратурнага згуртавання «Баявая Ўскалось». Аўтар паэтычнага зборніка «Маці мая». Памёр 01.03.1978 у Нью-Ёрку.

Літ.: Беларускі голас (Таронта). 1960. № 66; 1978. № 263; 1991. № 359; Зважай (Таронта). 1978. № 1; Малецкі Я.; Рагуля Б.

Паведаміць пра недакладнасьць