Аксамітніца пецярбургская (Lasiommata petropolitana F., 1787)
Атрад Лускакрылыя (Lepidoptera), сямейства Аксамітніцы (Satyridae)

Статус. III катэгорыя. Рэдкі від.
Значэнне ў захаванні генафонду. Найбольш рэдкі прадстаўнік роду ў Эўропе.
Кароткае апісанне. Размах крылаў 36-42 мм. Агульны тон афарбоўкі карычнева-буры. Верх крылаў з чорнымі вочкамі, цэнтраванымі белымі кропкамі ў рыжай шырокай аблямоўцы. Колькасць вочак вар'іруе: на пярэднім крыле звычайна 1 у верхнім вугле, на заднім - 3, часцей 4 дробныя вочкі. Знізу на крылах такія ж вочкі ў тонкай аблямоўцы з канцэнтрычных жаўтаватых і чорных кольцаў.
Пашырэнне. Лясная зона і горныя раёны Эўразіі [1, 2]. Адзначаны ў Прыбалтыцы як рэдкі від на паўднёвай мяжы арэала [3]. У Беларусі зарэгістраваны на тэрыторыі Прыпяцкага запаведніка і Белавежскай пушчы [4, 5].
Месцы пражывання. Сасновыя лясы побач з балотамі і пераўвільготненымі мясцінамі, але матылі лётаюць і ў сухіх стацыях.
Колькасць і тэндэнцыі яе змянення. У вузкалакальных месцах пражывання від звычайны. Дакладнага скарачэння колькасці не адзначалася. У сувязі з рэдкасцю месцаў пражывання віду відавочна, што стан яго пагражальны.
Асноўныя абмежавальныя фактары. Асушальная меліярацыя.
Асаблівасці біялогіі. Від аселы. Дае 1 пакаленне за год. Матылі лётаюць у траўні-чэрвені. Кармавыя расліны вусеняў з роду аўсяніц. Зімуюць кукалкі [1].
Развядзенне. Звестак няма.
Прынятыя меры аховы. Не прымаліся.
Неабходныя меры аховы. Далейшае вывучэнне пашырэння віду. Абмежаванне асушальнай меліярацыі.

Літ.: 1. Higgins, Riley, 1978; 2. Коршунов, 1972; 3. Вийдалепп, 1966; 4. Мержаеўская, Казлоўскі, 1969; 5. Галдзянкоў (асаб. павед.).

А.Галдзянкоў

Паведаміць пра недакладнасьць