У 1790-ыя гады, зноў у Веймары, Гётэ працуе над сатырычнай паэмай «Райнэке Ліс» (1793), вялікім раманам «Годы вучобы Вільгельма Майстэра» (1796), эпічнай паэмай «Герман і Даратэя» (1798), новымі лірычнымі вершамі і баладамі («Шукальнік скарбаў», «Карыфская нявеста», «Бог і Баядэра», «Вучань чарадзея», «Штыль на моры», «Шчаслівае плаванне» і інш.). Пачатак 1800-х гадоў - час напружанай працы над першай часткай самага галоўнага твора Ёгана Вольфганга Гётэ трагедыі ў вершах «Фаўст» (ч.І выйшла ў 1808 годзе), пачатай паэтам яшчэ ў пачатку 1770-х гадоў. Другую частку гэтага шэдэўра сусветнай літаратуры Гётэ скончыў менш як за год да сваёй смерці - улетку 1831 года.
У першае і другое дзесяцігоддзі 19 стагоддзя Гётэ таксама стварае двухтомную аўтабіяграфічную эпапею «Паэзія і праўда» (1811-1812), цыкл вершаў на тэмы ўсходніх класікаў «Заходне-ўсходні дыван» (1819), працяг дылогіі пра Вільгельма Майстэра «Гады вандраванняў Вільгельма Майстэра» (1821, 1829).
Геніяльнасць Гётэ выявілася не толькі ў яго літаратурнай і філасофска-эстэтычнай дзейнасці: ён апублікаваў шэраг значных для свайго часу прац па геалогіі, мінералогіі, анатоміі і іншых прыродазнаўчых навуках.
Памёр Еган Вольфганг Гётэ 22.03.1832 года ў Веймары.
Шэраг твораў вялікага нямецкага паэта перакладзены на беларускую мову - «Фаўст» (Васіль Сёмуха), «Райнэке Ліс» (Віталь Вольскі), многія вершы (Алег Лойка, Юрка Гаўрук, Аляксей Зарыцкі, Васіль Сёмуха, Наталля Арсеннева, Фелікс Баторын, Лявон Баршчэўскі і інш.)
Крыніца: Хрэстаматыя па літаратуры народаў свету. Менск, 1995.