Уайлд Оскар (Wilde Oscar; 1854-1900), нарадзіўся 16.10.1854 года ў Дубліне ў сям'і вядомага ў Ірландыі доктара-акуліста. Вучыўся ў прыватнай ірландскай школе, пасля - у каледжах Дубліна і Оксфарда (1871-1878). Быў у паездках у Італіі, Грэцыі, ЗША. У 1880г. напісаў першы значны твор - камедыю «Вера, або Нігілісты». У 1881 г. з друку выйшаў зборнік «Вершы», праз два гады - трагедыя «Графіня Падуанская». Наступныя этапы яго творчага шляху - вострасюжэтныя аповесці «Прывід з Кентэрберы» (1887) і «Злачынства лорда Артура Сэвіла», «Шчаслівы Прынц і іншыя казкі» (1888) і, нарэшце, раман, які набыў сусветную вядомасць, «Партрэт Дарыяна Грэя» (1891). З эстэтычнай канцэпцыяй гэтага рамана цесна звязаны праграмныя крытыка-тэарэтычныя эцюды, якія выйшлі ў зборніку «Задумы» (1891). Неўзабаве з'яўляюцца і найлепшыя ўайлдаўскія п'есы «Веер ледзі Ўіндэрмэр» (1892), «Саламея» (1893), «Нязначная жанчына» (1893), «Ідэальны муж» (1895), «Як важна быць сур'ёзным» (1895). Два самыя значныя творы апошніх гадоў яго жыцця - «Балада Рэдынгскай турмы» (1898) і турэмная споведзь «De Profundis» (апублікаваная пасмяротна, 1905).

Оскар Уайлд мусіў у 1898 годзе пакінуць сваю радзіму і памёр у Парыжы 30.11.1900 года.

Першыя пераклады твораў Уайлда на беларускую мову, зробленыя Дзядзькам Прануком (Францішкам Умястоўскім), з'явіліся яшчэ ў 1909 годзе на старонках «Нашай Нівы». Пазней творы Оскара Ўайлда перакладалі Міхась Дуброўскі, Ірына Сляповіч (Ідэльчык) і іншыя.

Крыніца: Хрэстаматыя па літаратуры народаў свету. Менск, 1995.

Паведаміць пра недакладнасьць