1. У замкавай архітэктуры частка сцяны, вала паміж бастыёнамі.
2. Участак газона, абсаджаны стрыжанымі кустамі або дрэвамі (у рэгулярных парках), свабодна размешчаная група дрэў, кустоў (у пейзажных парках). У беларускім паркабудаўніцтве К. пашырыліся ў 16-18 стст., у дойлідстве - у сяр. 16-17 ст.
