наверсе, прысл. У знач. прыназ. - з Р. Спалучэнне з наверсе выражае прасторавыя адносіны: ужываецца пры абазначэнні прадмета, на верхняй частцы якога размяшчаецца што-н. Нешта чарнеецца наверсе стога.Яна [Волечка] сядзела наверсе воза, а ён [Кастусь] ішоў збоку і павярнуў каня на кругавую дарогу... [К.Чорны].

Паведаміць пра недакладнасьць