наводдаль, прысл. У знач. прыназ. - з Р. Спалучэнне з наводдаль выражае прасторавыя адносіны: ужываецца пры назве прадмета, асобы, месца ці прасторавай мяжы, на пэўнай адлегласці ад якіх адбываецца дзеянне, рух або размяшчаецца хто-, што-н. Калодзезь выкапалі наводдаль вуліцы. □ Ён сядзеў на лаве крышку наводдаль стала і выдумляў сваю новую гісторыю (Я.Скрыган).
