навокала, прысл. У знач. прыназ. - з Р. Тое ж, што і навокал. Навокала агню стаяць і сядзяць людзі ў вайсковай адзежы (Я.Колас). Навокала палянкі чарадой раслі паганкі (П.Глебка). Як цені, сіняватыя кругі навокала вачэй ляглі, а вочы як быццам просяць злітавацца ўсіх (М.Багдановіч).

Паведаміць пра недакладнасьць