наперадзе, прысл. У знач. прыназ. - з Р. Спалучэнне з наперадзе выражае прасторавыя адносіны: ужываецца пры назве асобы ці прадмета, на некаторай адлегласці перад якімі хто-, што-н. знаходзіцца. Камандзір ехаў наперадзе ўсіх.Наперадзе палка над галовамі салдат плыў у паветры штандар... (Э.Самуйлёнак). А паперадзе ўсіх граў хлапчук на цымбалах сваіх... (А.Куляшоў). Бацька то нешта крычаў нема разяўленым ротам і махаў рукамі, то нёсся наперадзе натоўпу, то абстрэльваў бронецягнік, то вёў палоннага генерала (Я.Скрыган).

Паведаміць пра недакладнасьць