Застой культурны, стан працяглай нязменнасці культуры, пры якім рэзка абмяжоўваюцца ці зусім забараняюцца розныя навацыі. У такім стане агульнапрынятыя ў грамадстве нормы, каштоўнасці, ідэалы, спосабы дзейнасці аднаўляюцца практычна ў нязменным выглядзе. Грамадства імкнецца пазбягаць непажаданых змен шляхам штучнага ізаляцыянізму, жорсткага кантролю над культурнай сферай з боку розных сацыяльных інстытутаў - дзяржавы, царквы, сістэмы адукацыі і інш. Пераадоленню К.з. могуць паспрыяць як знешнія (іншакультурныя ўплывы, культурныя запазычанні), так і ўнутраныя (змены ў культурнай палітыцы, творчая актыўнасць асобных індывідаў ці супольнасцей і інш.) фактары.
