1) светапогляд і асобныя вучэнні, якія зыходзяць з таго, што сапраўдная рэальнасць недаступная розуму і спасцігаецца толькі інтуітыўна-экстатычным, містычным спосабам.
2) Плынь сярэднявечнай філасофіі, прадстаўнікі якой (І.А.Эрыугена, Б.Клервоскі і інш.) лічылі, што шлях спасціжэння Бога заснаваны не на логіцы і розуме, а на звышразумным сузіранні і пачуццях, рэлігійных эмоцыях. Прыхільнікі М. сцвярджалі, што чалавек можа ўступаць у непасрэдныя адносіны з Богам, раствараць уласную індывідуальнасць у асобе Бога.
