«Страчанае пакаленне», вызначэнне групы замежных пісьменнікаў, што ў 1920-я г. выступілі з творамі, у якіх адлюстраваліся расчараванне ў сучаснай цывілізацыі і страта асветніцкіх ідэалаў (веры ў станоўчую сілу навуковага прагрэсу, сацыяльную справядлівасць, моц «разумных» норм гуманнасці і маралі). Гэтыя эмоцыі і пачуцці абвастрыліся, паглыбіліся пад уплывам трагічнага вопыту першай сусветнай вайны. Тэрмін прыпісваецца амерыканскай пісьменніцы Г.Стайн. Сярод яркіх прадстаўнікоў «С.п.» - Э.Хемінгуэй, Р.Олдзінгтан, Э.М.Рэмарк і інш.
