Хто едзе на снасьці, а хто на шчасьці. Послов. (Ар.)
1. двигаться, катиться, ехать. Ар.
Паезд едзе борзда. Ар.
2. выбираться куда-то; ехать.
Ехаць на заработкі. Ехаць да Вільні. Ар. Ехаць да Амэрыкі. Ар. Ехаць за граніцу. Ар. Ср. выяжджаць
аб'ехаць, соверш.
1. объехать, проехать вокруг кого, чего-л.
2. опуститься, съехать вниз.
Адзецьце гэта так і аб'ехала. Ельн. (Дел.). Хата аб'ехаўшы. Прышчэпаўск. в. Росл. (Дсл.).
3. (перен.) — похудеть. Дел.
Скажы, які быў таўсты Якуш, а цяпер аб'ехаў. Дсл.
Несоверш. аб'яжджаць -аю -аеш -ае.
Нічога ня будзе: даводзіцца аб'яжджаць роў. Ст.
ад'ехаць — приехав, возвратиться ехав.
Несоверш. ад'яжджаць — отъезжать. Ар.
Отгл. имя сущ. ад'яжджаньне -ня, предл. -ню — (возвращение, Ар.) отъезд (приехавшего -ших, С.) Гсл.; Нсл.
Пры ад'яжджаньню вып'ем гарбаты. Нсл.
заехаць, соверш.
1. заехать (уехать далеко, в какие-л., за какие-л. пределы). Ар.
За гадзіну заехалі да Барун. Ар.
2. заехать, подъехать не прямо, а со стороны, объезжая. Ар.
Заедзьце зь левага боку. Ар.
3. заехать (свернуть за что-л., скрыться за чем-л.) Ар.
Заехалі за гай. Ар.
4. (перен.) па кім-чым — сильно ударить. Ксл.
Я табе заеду па карку. Сянно (Ксл.).
Несоверш. заяжджаць -аю -аеш -ае. Ар.
зьехаць, соверш.
1. перестать находиться на каком-л. месте, уйти, уехать. Ар. Ср. зьляцець
Яны ўжо тут ня жывуць, зьехалі. Зьехаць із двара. Нсл. 221.
2. з чаго — (съехать, С.) спуститься. Ар.; Нсл. 221.
Пакаўзнуўся й зьехаў у самы дол. Нсл. 221.
3. съехать, ехав, свернуть куда-л. Ар.
За хвойнікам зьехалі з дарогі на сенажаць. Ар.
4. съехать (сдвинуться со своего места сползти, Ар).
Набедрыкі ў каня зьехалі на бок. Ар.
5. (перен.) каго-чым — ударить больно чем-л. гибким. Нсл. 221; Ар.
Зьехаць каго бізуном па плячох. Нсл.
6. (перен.) на што — потерять состояние, Нсл. 221.
Які быў багаты, а цяпер зьехаў на адзін канец і хлеба няма. Нсл.
Несоверш. зьяжджаць.
Зьяжджай з гары паціхеньку. Нсл. Зьяжджаць із двара. Нсл.
наехаць, соверш. на каго-што,
1. наехать, натокнуться во время езды. Ар.
Наехалі на воз. Ар.
2. приехать во множестве. Ар.
І наехала ж вазоў на рынак із дрыўмі!
Несоверш. наяжджаць.
Соверш. панаехаць — неоднократно приехать или многим. Ар.
Поўнае места панаехалі. ЗСД 22.
пад'ехаць,
1. подъехать. Ар.
2. приехать, заехать куда-л. к кому-л. по близости.
3. хитростями, уловками и т. п. постараться добиться чего-л., склонить кого-л. в свою пользу; льстиво обратиться к кому-л., желая добиться чего-л.
Неяк пад'ехаў к яму, што выпрасіў грошы. Нсл. 343.
Несоверш. пад'яжджаць.
паехаць, соверш.
1. поехать, уехать. Ар.
2. брать верх над кем. Нсл. 429.
Ня дамся, каб ты па імне паяжджаў; не дапушчу, каб паехаў па маёй шыі. Нсл.
Несоверш. паяжджаць, Нсл.
1. несоверш. к паехаць
2. разъезжать. Нсл. 492.
Па постацях паяжджае, свае жнейкі прыганяе. Ср. пахаджаць
прыехаць, соверш. — приехать. Ар.
Отгл. имя сущ. прыеханьне -ня, предл. -ню — приезд.
Я адлажыў да прыеханьня свайго к Малявічам. Гордз. Ак. ХVII, 5.
Несоверш. прыяжджаць.
выехаць, соверш. — выехать, уехать. Ар.
Несоверш. выяжджаць — выезжать, уезжать. (МГсл.); Ар.
уехаць, уеду, уедзеш, уедзе; повел. уедзь, уедзьма, соверш., возвр.
1. въехать. Ар.; Ксл.
Мы ўехалі ў такую агіду, што ня вылезеш! Ганкавічы Беш. (Ксл.).
2. проехать (передвигаясь на чём-л., покрыть какое-л. расстояние, Ар.) Шсл; Ар.
Сядні я шмат уехаў на каню - вёрстаў сорак. Ст. Што ўбіў, то ўехаў. Ар.
Несоверш. уяжджаць.
узьехаць, соверш.
1. взъехать. Ар.
2. наехать на кого, что-л.
Узьехаў з возам на дзяцё. Ст.
Несоверш. узьяжджаць. Ар.; Шсл.
Паведаміць пра недакладнасьць
