Шэрман Карлас, нарадзіўся 25 кастрычніка 1934 года ў г. Мантэвідэо (Уругвай) у сям'і выхадца з Заходняй Беларусі. Вучыўся ў Нацыянальным інстытуце імя М.Марэна (Буэнас-Айрэс, Аргенціна, 1951-1956) па спецыяльнасці філалогія. Працаваў у аргенцінскім друку. У 1956 г. пераехаў у Беларусь. Загадваў рэдакцыйна-выдавецкім сектарам Фундаментальнай бібліятэкі імя Я.Коласа НАН Беларусі. У 1989-2001 гг. - віцэ-прэзідэнт Беларускага ПЭН-цэнтра. Піша на гішпанскай, беларускай і расейскай мовах. Аўтар паэмы «Дождж у Каралішчавічах» (у перакладзе з гішпанскай мовы Р.Барадуліна, 1984), зборніка вершаў «Сны» (у перакладзе з гішпанскай мовы Р.Барадуліна і В.Сёмухі, 1989), кнігі крытыкі і эсэ «Таямніцы почырку» (1995), паэмы «Накірункі свету» (на гішпанскай мове і ў перакладах В.Рыч на ангельскую, Р.Барадуліна на беларускую і І.Бурсава на расейскую мовы, 2000). Уклаў шэраг выдадзеных на беларускай мове зборнікаў гішпанамоўных паэтаў (Ф.Гарсія Лоркі, П.Нэруды, Н.Гільена, Г.Містраль), анталогію сучаснай кубінскай паэзіі. У яго перакладзе на гішпанскую мову выйшлі выбраныя творы Я.Купалы і Я.Коласа «Папараць-кветка» (1982), кнігі А.Куляшова «Мая Бесядзь» (1976), Р.Барадуліна «Чорны вол маёй трывогі» (1985), раман І.Чыгрынава «Плач перапёлкі» (1988), аповесці В.Быкава «Дажыць да світання» (1980), «Абеліск» (1984), «У тумане» (1989) і інш.

Крыніца: Янка Купала. Санеты. Менск, Мастацкая літаратура, 2002.

Паведаміць пра недакладнасьць