чашникъ (чесникъ)
1. дварцовы і прыдворны чын у Вялікім Княстве Літоўскім, які адказваў за напіткі для велікакняжацкага стала;
2. ганаровы тытул у 16-18 ст.

Паведаміць пра недакладнасьць