Гамеастаз (ад грэч. homoios - падобны, аднолькавы і stasis - нерухомасць, стан), здольнасць біялагічных сістэм супрацьстаяць змяненням і захоўваць дынамічнае адноснае пастаянства складу і ўласцівасцей. Паняцце Г. прымяняюць да біяцэнозаў (захаванне пастаянства відавога складу і ліку асобін). Тэрмін прапанаваў амерыканскі фізіёлаг У.Кенан у 1929 г. для характарыстыкі стану і працэсаў, якія забяспечваюць устойлівасць арганізма.
