асуджанасць // асуджэнне

Асуджанасць. Поўная безнадзейнасць; пагроза гібелі.
Трывожнае пачуццё асуджанасці ўсё больш ахоплівала яго, і Аўсееў, напружыўшы ўсе сілы розуму, узяўся шукаць выйсця. В.Быкаў.

Асуджэнне. Выказванне неадабрэння; ганьбаванне.
Факт сам па сабе варты ўсякага асуджэння. Полымя.

Паведаміць пра недакладнасьць