Крывець. Разм. Станавіцца крывым.
Пачаў ён крывець даўно ўжо, спачатку амаль непрыкметна неяк, а цяпер дык зусім кульгавіць.
Крывіць. што. Рабіць крывым, перакошаным.
«Следчы» паціскае плячамі. Злая ўсмешка крывіць яго губы. Я.Колас.
Паведаміць пра недакладнасьць
