Бараноўскі Якаў (1872-1937), праваслаўны святар, дыякан Менскай епархіі, удзельнік беларусізацыі праваслаўнай царквы ў Беларусі.

Нарадзіўся ў 1872 г. ў беларускай праваслаўнай сям'і Сцяпана Бараноўскага. У 1920-я гады служыў псаломшчыкам у Менскім кафедральным саборы. Прыхільнік стварэння Беларускай аўтакефальнай праваслаўнай царквы, браў удзел у яе арганізацыі і абвяшчэнні ў 1927 г. Удзельнік з'езда прадстаўнікоў праваслаўнай іерархіі, духавенства і вернікаў Менскай епархіі (Менск, 09-10.07.1927). У 1930-я гады - клірык царквы св. Марыі Магдаліны ў Менску. За «контррэвалюцыйную дзейнасць» 28.07.1937 арыштаваны савецкімі ўладамі. Расстраляны 01.11.1937 у Менску.

Літ.: НГАБ, ф. 2786, воп. 1, спр. 165; Касяк І.; Мартос А.; Синодик.

Паведаміць пра недакладнасьць