Войтанка Сцяпан (1886-1968), праваслаўны святар, мітрафорны протаіерэй, рэлігійны дзеяч Беларускай аўтакефальнай праваслаўнай царквы (БАПЦ) у эміграцыі.

Нарадзіўся 28.10.1886. Паходзіў з сялянскай сям'і праваслаўных беларусаў: бацькі - Парфірый і Ефрасіння Войтанкі. Скончыў пачатковую школу. Паспяхова здаў экзамены ў гімназію, аднак з-за матэрыяльных цяжкасцей ад вучобы адмовіўся. Веды здабываў самаадукацыяй і прыватнымі заняткамі. З 18-гадовага ўзросту працаваў настаўнікам у в. Карыца-Рабкі на Наваградчыне. Пазней кіраваў царкоўным хорам у Зэльве. Пры Гарадзенскай кансісторыі вытрымаў экзамен на дыякана. У гады Першай сусветнай вайны быў мабілізаваны ў войска. Служыў пісарам. Паводле дэкрэта, выдадзенага ўрадам Керанскага, быў адкліканы з войска як настаўнік. Працаваў у Сакаловічаўскай школе Сенненскага павета Віцебскай губ. Рукапаложаны ў сан святара 02.08.1918 у Горадні. У 1930-я гады - настаяцель Марозавіцкага прыхода на Гарадзеншчыне. У 1938 г. звольнены Гарадзенскай кансісторыяй «за супраціў паланізацыі праваслаўнай царквы» і за ўдзел сына Віктара ў віленскіх беларускіх арганізацыях. З 1944 г. - у эміграцыі. Напрыканцы 1940-х гадоў уключыўся ў царкоўна-рэлігійнае жыццё. Прымаў удзел у скліканні ў 1948 г. Констанцкага сабора і аднаўленні БАПЦ. Служыў настаяцелем прыхода Жыровіцкай Божай Маці ў Гайленд-Парку (штат Нью-Джэрсі, ЗША). Апошнія гады святарства правёў у прыходзе БАПЦ у Нью-Брансуіку. Памёр 26.06.1968. Пахаваны на могілках у Іст-Брансуіку.

Літ.: Вініцкі А.; Беларус (Нью-Ёрк). 1968. № 173; Кіпель В.

Паведаміць пра недакладнасьць