Нарадзіўся 07.11.1890. Паходзіў з беларускай каталіцкай сям'і. Скончыў Магілеўскую духоўную каталіцкую семінарыю ў Пецярбургу (1912). У 1913-1914 гг. вучыўся ў Мітрапалітальнай духоўнай каталіцкай акадэміі, дзе ўваходзіў у культурна-асветны гурток беларускіх студэнтаў. Пасвячоны ў святары ў 1915 г. Першапачаткова прызначаны на пасаду вікарыя ў Прыдруйскі касцёл. Аднак ужо праз месяц, 22.12.1915, камандзіраваны ў г. Рыбінск у дапамогу капелану мясцовага касцёла і для выкладання Закону Божага ў мясцовых навучальных установах. З 17.02.1917 часова загадваў Рыбінскім касцёлам. Пазней быў пераведзены ў Магілеўскую архіядыяцэзію, дзе выконваў святарскія абавязкі ў Аршанскай парафіі (1921-1924). Карыстаўся вялікай павагай сярод мясцовых парафіян. Апошнія ў сувязі з пераводам І.Жаўняровіча ў іншую парафію падалі прашэнне вышэйшым уладам Магілеўскай архідыяцэзіі, у якім адзначалі душпастырскае прызванне святара, яго высокія маральныя і святарскія якасці. Просьбу пакінуць І.Жаўняровіча ў Аршанскай парафіі матывавалі яшчэ і тым, што «знакомство кс. И.Жолнеровича с нашим местным белорусским языком облегчало наше общение с ним». Выступаў за беларусізацыю нацыянальна-рэлігійнага жыцця сярод беларусаў-католікаў. Удзельнік 1-га з'езда беларускіх каталіцкіх святароў у Менску (24-25.05.1917). Сябра саюза ксяндзоў-беларусаў. У сярэдзіне 1920-х гадоў выконваў абавязкі адміністратара ў Маскве. Працаваў адміністратарам у парафіі Свяцілавічы Магілеўска-Горацкага дэканата (1925-1927). Праследаваўся савецкімі ўладамі. Напрыканцы 1930-х гадоў арыштаваны органамі бяспекі. Быў асуджаны на 5 гадоў салавецкіх канцэнтрацыйных лагераў. Прыгавор адбываў на востраве Анзер. Да ліпеня 1932 г. прымаў удзел у тайных набажэнствах сярод зняволеных. У ліку 32 святароў за арганізацыю ў лагеры нелегальнай рэлігійнай службы абвінавачаны ў антысавецкай дзейнасці. Асуджаны яшчэ на 5 гадоў. Быў высланы ў Казахстан, дзе памёр у жніўні 1937 г.
Літ.: РГИА, ф. 826, воп. 1, спр. 2179; Elenchus... Mohiloviensis; Усходняя Беларусь; Chryścijanskaja Dumka (Вільня). 1934. № 8; Stankiewicz A., 1929; Dzwonkowski R., 1998.
