Ізяслаў (нар. 1926), праваслаўны святар, іерарх Беларускай аўтакефальнай праваслаўнай царквы (БАПЦ), рэлігійны і грамадска-культурны дзеяч беларускага замежжа. У свецкім жыцці - Іван Бруцкі.

Нарадзіўся 22.01.1926 у с. Белавуша на Століншчыне. Паходзіць з сялянскай сям'і: бацькі - Даніла і Марыя (з дому Стэмпкоўскіх) Бруцкія. У 1933-1939 гг. вучыўся ў польскай пачатковай школе. З прыходам у Заходнюю Беларусь савецкіх войскаў, нягледзячы на арышт бацькі і яго высылку ў Сібір, прадоўжыў вучобу ў школе. У гады Другой сусветнай вайны быў вывезены на прымусовую працу ў Германію (травень 1943). Знаходзіўся ў «остарбайтарскім» лагеры ў мясцовасці Фленсбург. У пасляваенны час жыў у перасыльным украінскім лагеры ў г. Гановер, дзе ўвесну 1947 г. скончыў гімназію з атэстатам сталасці. З 1947 г. - у Канадзе. Скончыў Манітобскі ўніверсітэт у г. Вініпег (1954). Некаторы час працаваў інжынерам дарожнага аддзела ў правінцыі Антарыо (1954-1962). У 1957 г. быў абраны старшынёй Згуртавання беларусаў Канады. З 1962 г. - у ЗША. Жыў і працаваў у г. Дэтройт (штат Мічыган) і Лос-Анджэлес (штат Каліфорнія). Браў удзел у дзейнасці аддзела Беларуска-амерыканскага Задзіночання і Камітэта паняволеных народаў. Напрыканцы 1969 г. пераехаў у г. Кліўленд (штат Агаё). З 1970-х гадоў - дзеяч беларускага царкоўна-рэлігійнага руху ў эміграцыі. Сябра рады БАПЦ. У 1972 г. ўдзельнічаў у працы сабора БАПЦ у Гайленд-Парку. Рукапаложаны ў сан святара ў 1979 г. Вучыўся ва Ўкраінскай праваслаўнай семінарыі ў г. Баўнд Брук. Адначасова выконваў святарскія абавязкі ў парафіі БАПЦ у Гайленд Парку. 22.01.1981 прыняў сан епіскапа і манаскае імя Ізяслаў. На 3-м саборы БАПЦ узведзены ў сан мітрапаліта. Супрацоўнічае з беларускім эмігранцкім перыядычным друкам («Беларускі Голас», «Царкоўны пасланец»).

Літ.: Голас царквы (Нью-Ёрк). 1985. № 57; 1986. № 57, 58; Царкоўны пасланец (Самерсэт). 1995. III/37/47/; БелЭн, VII.

Паведаміць пра недакладнасьць