Латушка Георгі (нар. 1952), праваслаўны святар, протаіерэй Менскай епархіі, магістр багаслоўя, рэлігійны і грамадска-культурны дзеяч, удзельнік беларускага хрысціянскага руху 20 ст., рэдактар, выдавец.

Нарадзіўся ў 1952 г. у г.п. Лоеў Гомельскай вобласці. Паходзіць з сям'і праваслаўнага святара: бацькі - Пётар і Таццяна (з дому Корсакавых) Латушкі. Скончыў сярэднюю школу ў Лоеве. У 1969 г. паступіў у Ленінградскі тэхналагічны інстытут. Пасля 3-га курса адмовіўся ад далейшай вучобы. Вырашыў стаць святаром. З 1973 г. - клірык Ленінградскай духоўнай праваслаўнай семінарыі. Пасля яе заканчэння вучыўся там жа ў духоўнай праваслаўнай акадэміі (1975-1979). Рукапаложаны ў сан іерэя ў 1977 г. Служыў у Менскім Свята-Духавым кафедральным саборы (1979-1985). Пазней - настаяцелем Свята-Анінскай царквы ў г. Стоўбцы (з 1985). Пасля 4 гадоў святарскай дзейнасці ў Стоўбцах вярнуўся ў Менск. З 1991 г. - настаяцель Менскага Свята-Петрапаўлаўскага сабора. Адзін з заснавальнікаў Беларускага праваслаўнага брацтва Трох Віленскіх Мучанікаў (студзень 1992). Поруч са святарскай дзейнасцю праводзіць шырокую культурна-грамадскую працу. З 1993 г. - галоўны рэдактар царкоўна-рэлігійнага часопіса «Праваслаўе» (у 1993 -1995 - «Праваслаўе ў Беларусі і ў сьвеце»). Працаваў выкладчыкам Менскай духоўнай праваслаўнай семінарыі (1993-1997). Прымае ўдзел у выдавецкай, культурна-асветнай, навуковай і багаслоўскай дзейнасці Брацтва. Супрацоўнічае з рэлігійнымі і свецкімі перыядычнымі выданнямі ў Беларусі. Узначальвае выдавецкі аддзел Менскага Свята-петрапаўлаўскага сабора і брацтва. Прымаў удзел у падрыхтоўцы серыі выданняў навукова-рэлігійнага зместу («Беларускі Праваслаўны Каляндар», 1994-1999; «Православный церковный календарь с молитвословом», 1995; «Церкви и приходы Минска», 1996; «Малебен за беларускі народ з акафістам Святым Мучанікам Віленскім Антонію, Іаану і Яўстафію», 1998 і інш.).

Літ.: Праваслаўе ў Беларусі і сьвеце (Менск). 1994. № 1; Минские епархиальные ведомости (Менск). 1997. № 3; № 4.

Паведаміць пра недакладнасьць