Выконваў святарскія абавязкі ў г. Веліж Віцебскай губ. Выкладаў Закон Божы ў 5-й Веліжскай школе. У 1920-я гады браў удзел у арганізацыі Беларускай аўтакефальнай праваслаўнай царквы. Удзельнічаў у з'ездзе прадстаўнікоў беларускай праваслаўнай іерархіі, духавенства і вернікаў (Менск, 09-10.08.1927). У ліку сямі праваслаўных святароў падпісаў адозву, якая пракламавала жыццёвасць ідэі аўтакефальнасці беларускай праваслаўнай царквы. Паплечнік мітрапаліта Мелхіседэка і Філарэта, епіскапа Бабруйскага. Праследаваўся савецкімі ўладамі. Паводле адной з версій, загінуў у 1931 г. на Салаўках.
Літ.: Божым шляхам (Лондан). 1975. № 1-2; Віцьбіч Ю.
