Зелянчук няпарны (Chrysochraon dispar Germ., 1835)
Атрад Прамакрылыя (Orthoptera), сямейства Саранчовыя сапраўдныя (Acrididae)

Статус. III катэгорыя. Рэдкі від.
Значэнне ў захаванні генафонду. Прадстаўнік монатыпічнага роду, які належыць да рэшткаў старажытнай фауны Ангарыды [1]. Распадаецца на 2 падвіды.
Кароткае апісанне. Цела самца даўжынёй 16-20 мм, светла-ізумруднага колеру з залацістым адценнем. Самка даўжынёй 22-26 мм, серабрыстая светла-шэрая або бура-зялёная з вохрыстым адценнем. Пярэдняспінка падоўжная, з амаль паралельнымі бакавымі кілямі, ззаду закругленая. Вусікі самак нязначна даўжэйшыя за галаву з пярэдняспінкай, вусікі самцоў даўжэйшыя за іх амаль у 2 разы. Надкрылы самак звычайна ўкарочаныя, завостраныя на верхавінцы (у f. macroptera падоўжныя), амаль сутыкаюцца. Яйкаклад кручкападобны. Надкрылы самцоў закругленыя, дасягаюць верхавінкі задніх сцёгнаў. Ногі доўгія, стройныя. Вонкавы бок задніх сцёгнаў рабрысты. Галёнкі і сцёгны аднолькавай даўжыні.
Пашырэнне. Эўропа, Сібір, Казахстан, паўночны ўсход Сярэдняй Азіі [2]. У Беларусі жыве падвід Chrysochracn dispar dispar Germ, знойдзены ў Гомельскай і Віцебскай абласцях.
Месцы пражывання. Сырыя лугі і балоты.
Колькасць і тэндэнцыі яе змянення. Невысокая. Трапляецца рэдка і лакальна. У Беларусі вядомы знаходкі каля воз. Чырвонае [3], на тэрыторыі Бярэзінскага запаведніка і на прытоку Друці - Хвашчоўцы ў Талачынскім раёне [4].
Асноўныя абмежавальныя фактары. Гаспадарчае асваенне тэрыторый (у тым ліку празмерная асушальная меліярацыя), прыдатных для пражывання віду.
Асаблівасці біялогіі. Ва ўмовах Беларусі не вывучаліся.
Развядзенне. Звестак няма.
Прынятыя меры аховы. Не прымаліся.
Неабходныя меры аховы. Ахова месцаў пражывання, якая ўключае абмежаванне празмернай асушальнай меліярацыі, касьбы і выпасу жывёлы.

Літ.: 1. Копанева, Стебаев, 1985; 2. Бей-Биенко, 1951; 3. Щелкановцева, 1907; 4. Смирнова, 1988.

Т.Смірнова

Паведаміць пра недакладнасьць