Блакітніца тарфянікавая (Polyommatus optilete Knoch, 1781)
Атрад Лускакрылыя (Lepidoptera), сямейства Блакітніцы (Lycaenidae)

Статус. III катэгорыя. Даволі рэдкі лакальны від.
Значэнне ў захаванні генафонду. Пашыраны барэальны від шматлікага роду.
Кароткае апісанне. Размах крылаў 24-26 мм. Верх крылаў самца цёмна-фіялетава-блакітны з бляскам. У самкі крылы зверху амаль чорныя, фіялетава-блакітныя толькі ў прыкаранёвай і часткова цэнтральнай частках. Ніз крылаў шэры з папярочнымі радамі чорных кропак у белых арэолах. Уздоўж краю задніх крылаў падвойны рад цёмных плям з белай аблямоўкай, паміж радамі плям ёсць рыжыя меты. Трэцяя знізу пляма павялічаная, з бліскучымі лусачкамі.
Пашырэнне. Ад цэнтра і поўначы Эўропы да Японіі [1]. У Беларусі трапляецца лакальна па ўсёй тэрыторыі [2-4].
Месцы пражывання. Вярховыя балоты, забалочаныя вільготныя сасновыя лясы, радзей забалочаныя мяшаныя лясы.
Колькасць і тэндэнцыі яе змянення. Месцы пражывання блакітніцы скарачаюцца.
Асноўныя абмежавальныя фактары. Асушальная меліярацыя і высечкі лесу.
Асаблівасці біялогіі. За год дае 1 пакаленне. Лёт матылёў у чэрвені-ліпені, часта яны смокчуць вільготную глебу на лясных дарогах і гной буйных капытных жывёл. Кармавыя расліны вусеняў - журавіны, брусніцы, дурніцы, чарніцы. Зімуюць вусені [1, 3, 4].
Развядзенне. Звестак няма.
Прынятыя меры аховы. Спецыяльна не прымаліся. Від зберагаецца на тэрыторыі запаведнікаў і гідралагічных заказнікаў.
Неабходныя меры аховы. Зберажэнне балот і забалочаных лясоў як рэзерватаў рэдкіх відаў.

Літ.: 1. Higgins, Riley, 1978; 2. Мержаеўская, Казлоўскі, 1969; 3. Галдзянкоў (асаб. павед.); 4. Мержеевская, Литвинова, Молчанова, 1976.

А.Галдзянкоў

Паведаміць пра недакладнасьць