Радня да паўдня, а як сонца зайдзя, дык і чорт яе знайдзя. — Прыказвае стары, якога радня пакінула. Радня толькі тады прызнаецца, калі чалавек малады, здаровы ды багаты. Людзі раўнуюць сваё жыцьцё з днём: раньне - маладосьць, паўдня - сталыя гады, вечар - старасьць.
