Трэба вехця й нажа, дык будзя добрая дзіжа. — Прыказваюць, калі нейкая хвароба ці пашкоджаньне паўстала ад неахайнаісьці. З казкі: - У бабы папсавалася дзяжа, і хлеб не ўдаваўся. Яна папрасіла сьвятара адправіць над дзяжой малебен. Сьвятар заўважыў, што дзяжа абкарэлая гнілым цестам, дык правячы малебен ён сьпяваў: «Трэба вехця й нажа, каб была добрая дзяжа».
