Неаготыка (псеўдаготыка; ад грэч. neos - новы і готыка), умоўная назва кірунку ў архітэктуры кан. 18 - пач. 20 ст., які пераймаў формы, a часам і канструкцыі пабудоў сярэдневяковай готыкі. У беларускім дойлідстве Н. вядома з кан. 18 ст. (культавае, палацавае, сядзібнае будаўніцтва).