Пячатка, прадмет (матрыца, штэмпель), на адной з плоскасцей якога нанесены знакі для атрымання іх адбітку на пластычных матэрыялах (волава, свінец, гліна, сургуч, воск, папера і інш.), a таксама самі адбіткі знакаў П. (рэльефныя, фарбавыя), атрыманыя пад нязначным ціскам. Найбольш старажытныя беларускія П. датуюцца 10 ст.