з прычыны, спалуч. прыназ. з наз. У знач. прыназ. - з Р. Спалучэнне з прыназ. з прычыны выражае прычынныя адносіны: прыназ. мае значэнне прычыны, абгрунтавання. Было трохі і смутна на сэрцы з прычычы разлукі з домам, з сям'ёю (Я.Колас). «Што ж ты так запазніўся! Унь адзін кукавіцкі даўно ўжо як дома». - «Мала што, той, можа, з прычыны мірнага дагавору, а я з лагера ўцёк яшчэ да міру з немцамі» (К.Чорны).
